Pomorze Gdańskie
Encyklopedia PWN
prawo brzegowe, prawo nadbrzeżne,
średniowieczny zwyczaj zezwalający początkowo mieszkańcom, a później panom wybrzeża morskiego lub rzek na zawłaszczanie przedmiotów wyrzuconych przez wodę — niczyich (np. bursztynu, ryb, drewna), ale także statków z towarami i rozbitków, których brano w niewolę;
rewizjonizm
kierunek w polityce zagr. państwa zmierzający do zmiany, niekorzystnych wg niego, postanowień zawartego traktatu pokojowego;
[łac.],
ojciec Jakuba, drukarz gdański, pochodzący z Flandrii;
kasztelan inowrocławski od 1442, następnie wojewoda brzeski i starosta bydgoski;
miasto powiatowe w województwie kujawsko-pomor., na pograniczu Doliny Fordońskiej i Wysoczyzny Świeckiej, nad Wisłą i Wdą.
